Mezoterapia

Mezoterapia to alternatywna technika medycyny wynaleziona w 1952 roku przez francuskiego lekarza Michel Pistor. Jednak niektóre odmiany mezoterapii były praktykowane w ośrodku medycyny we Francji już w 1930 roku. Nazwa mezoterapia pochodzi od warstwy skóry, do której wstrzykujemy substancje – jest to mezoderma.
Tradycyjny zabieg mezoterapii polega na traktowaniu leczonych obszarów mikrowkłóciami – wykorzystywane są konwencjonalne leki medyczna, homeopatyczne, witaminy, minerały i aminokwasy.

Mezoterapii przypisuje się wiele właściwości leczniczych, które zależą od zastosowanych przy zabiegu preparatów. Np. mezoterapia pomaga w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego, niektórzy specjaliści medycyny sportowej stosują ją powszechnie w celu łagodzenia bólu spowodowanego urazami sportowymi. Zwolennicy mezoterapii przypisują jej jeszcze wiele innych zastosowań, szczególnie w medycynie estetycznej mezoterapia znalazła szerokie zastosowanie. M.in. zaleca sie ją: do redukcji cellulitu, przy walce z nadmiarami tłuszczu lokalizowanymi np. w okolicach brzucha (tzw. „oponka”) oraz przy usuwaniu delikatnych zmarszczek – zabieg znany jako Mezolift.

Mezoterapia jest stosowana na podobnych warunkach, jak inne zabiegi medycyny estetycznej. Ponadto udowodniono jej wyjątkową skuteczność przy leczeniu i redukcji: blizn, trądziku, łuszczycy, bielactwa, redukcji piegów, zwiotczenia skóry, rozstępów, wypadania włosów, zakłócenia metabolizmu tłuszczu (nadwaga) oraz przy choroba naczyń obwodowych i owrzodzeniu nóg.